Leestijd: ca. minuut
Mijn partner legt soms tarotkaarten voor zichzelf of voor iemand anders. Vroeger deed ik dit zelf ook vaak en ik worstel nog steeds met de vraag hoe ik de uitkomst van zo'n kaartlegging moet interpreteren. Hebben we hier te maken met compleet toeval en heeft de uitkomst helemaal niets te maken met de persoonlijke situatie van degene voor wie de kaarten zijn gelegd? Of vormt de uitkomst, net als alles in en om ons heen, een geheel met die situatie en kunnen er dus conclusies uit worden getrokken. Niet voor de toekomst, maar misschien voor de structuur en kenmerken van DIT moment?
Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor zogenaamde "familieopstellingen", een therapievorm waarbij totaal vreemden zich op een rij opstellen rond een persoon op aanwijzing van die persoon ("jij bent mijn vader en je staat achter me, jij bent mijn zus en je staat naast me," enzovoort). De persoon in het midden krijgt informatie over haar relatie tot haar echte familieleden door interactie met de mensen om haar heen.
Hoe komen deze aanwijzingen tot stand? Er wordt blijkbaar informatie opgepikt die beschikbaar is in het patroon van de opstelling. Misschien speelt onbewust spierlezen ook een rol, en misschien zijn er factoren in het gebeuren die we nog niet kennen.
Misschien zijn er andere ordenende principes dan causaliteit, zoals synchroniciteit (betekenisvolle coïncidentie van uiterlijke en innerlijke gebeurtenissen die zelf niet causaal verbonden zijn) - principes die moeilijk te testen zijn en dus onder de radar van standaard wetenschappelijk onderzoek blijven. Stiekem hoop en verwacht ik zelfs dat het universum zich niet honderd procent ordelijk, redelijk en voorspelbaar gedraagt. En misschien maakt humor ook wel deel uit van de "mix".
Een interessante bron van mogelijke anomalieën is het onvolprezen “ForteanTimes”, een Brits tijdschrift gewijd aan vreemde gebeurtenissen en fenomenen.
Waarom zouden het universum en het leven 100% redelijk zijn en een redelijke oorsprong hebben? Dat aannemen is ook een geloof, met andere woorden, het is niet bekendM.
Overweeg hier wat de bioloog J. B. S. Haldane ooit zei:
"Mijn eigen vermoeden is dat het universum niet alleen vreemder is dan we veronderstellen, maar vreemder dan we kunnen veronderstellen."