30. Geen spiritualiteit

Spiritualiteit is voor mij altijd een oprechte zoektocht geweest. Ik wilde echt de antwoorden op mijn vragen weten.

Spiritualiteit als levensstijl

Het was nooit een oppervlakkige show-off om spiritueel te lijken. Het ging nooit om het branden van wierook, het hebben van Boeddhabeelden in mijn tuin en spirituele tijdschriften op de salontafel. Hoewel er op zich natuurlijk niets mis is met het branden van wierook, boeddhabeelden enzovoort. Maar voor mijn gevoel hebben die dingen niet veel te maken met wat ik versta onder spiritualiteit.

(Tussen haakjes: merk in het plaatje hierboven weer die behoefte aan eenheid en symmetrie op. Dit vind je niet in echte Zen, dat nooit helemaal "perfect" is).

Spiritualiteit als religie

Ik ben agnostisch opgevoed, godzijdank! Ik heb nooit enige waarheid kunnen zien in de verhalen en rituelen van welke religie dan ook, wat niet wil zeggen dat er geen mensen zijn, die zich identificeren met een of andere religie, die spiritualiteit zouden ervaren zoals ik het bedoel.

Spiritualiteit zoals ik het ooit geloofd heb

Mijn eigen spirituele verhaal groeide dus uit mijn behoefte aan begeleiding om bepaalde vragen te kunnen beantwoorden, zoals waarom voel ik me zoals ik me voel (verloren en eenzaam), wat zou de oplossing zijn en wat is dit leven eigenlijk? Ik absorbeerde alles wat zich aandiende als "kennis", zonder echt de geldigheid na te gaan van wat ik las of hoorde. Als het zich presenteerde met een bepaalde autoriteit en het niet in overeenstemming was met de saaie, conventionele religiositeit die ik om me heen zag, dan accepteerde ik het als waar.

Toen ik op de top (of bodem) van mijn zogenaamde spirituele reis was:

• Ik geloofde dat er mensen zijn die meer over mij weten dan ik.
• Ik geloofde dat er een pad van spirituele ontplooiing is dat uitmondt in het hogere bewustzijn van verlichting.
• Ik geloofde in persoonlijke ontwikkeling en groei.
• Ik geloofde dat je door je te concentreren het "bestaan" kunt manipuleren om je te geven wat je wilt of om je kwalen te genezen.
• Ik geloofde dat "bewustzijn" het basismateriaal van de werkelijkheid is.
• Ik geloofde dat "ego" slecht is en overstegen moet worden.

Minder belangrijke overtuigingen voor mij waren het geloof in verborgen "energie" systemen in het lichaam en verborgen "dimensies" in het universum. Deze dimensies zouden "entiteiten" kunnen bevatten die met ons zouden kunnen communiceren via een medium. Ik heb ook geloofd in waarzeggerijtechnieken zoals astrologie, tarotlezingen, I Ching enzovoort. En ik geloofde ooit in het bestaan van "speciale" getallen, zoals het getal 7.

Merk op dat mijn hele "spiritualiteit" gebaseerd was op niets anders dan geloof, nooit op echt weten. Het was allemaal uit de tweede hand, uit boeken en video's, de woorden van anderen.

Bovenop mijn "spirituele overtuigingen" geloofde ik ook nog het volgende:

• Ik geloofde dat we als mensheid zouden evolueren naar een meer ethische, meer verlichte samenleving. We zouden langzaamaan allemaal veganisten worden. Al het gebruik van dieren zou stoppen en verboden worden, net zoals we de slavernij hebben afgeschaft. Ik geloofde ook dat uiteindelijk alle oorlog, discriminatie en misdaad zouden verdwijnen.

Ik heb een aantal opmerkelijke ervaringen gehad. Maar er is ervaring en dan is er de interpretatie daarvan. En de interpretatie komt altijd uit het geheugen, uit woorden die ik ergens gelezen of gehoord heb.

Geen spiritualiteit: alles wat we geleerd hebben en geloven of denken te weten over wat dit leven uiteindelijk is. Want alles wat geleerd is, al die woorden en concepten, vooral de dingen die geleerd en geaccepteerd zijn als zijnde "spiritueel", belemmeren het zicht op dit leven zoals het is, zoals het zich hier en nu aandient.